Οι
ομιλίες που θα βάλω εδώ, τις έχω απομαγνητοφωνήσει μόνος μου. Ζητώ
συγγνώμη εκ των προτέρων για τα όποια ορθογραφικά λάθη , τυχών, υπάρχουν
και φυσικά αν κάποιος έχει εντοπίσει λάθη,τυχόν παραλείψεις στην
απομαγνητοφώνηση να μου στείλει πμ για να το διορθώσω άμεσα. Η Εργασία για την μεταφορά τον ομιλιών γίνεται ως εξής: 1)Μεταφορά ομιλίας σε γραπτό λόγο 2)Επανέλεγχος ολόκληρου του κειμένου ακούγοντας τις ομιλίας από την αρχή 3)Εικονογράφηση, επιμέλεια και διορθώσεις ορθογραφικών λαθών κατά την πρώτη και δεύτερη καταγραφή.
Εννοείται
κάθε βοήθεια για τις αναφορές σε χωρία Πατερικών κειμένων που
αναφέρονται θα με διευκολύνει πολύ γιατί δυσκολεύομαι να τα βρω στο
ίντερνετ.
YoutubeTruth
Το θέμα μας είναι η προσευχή. Για την προσευχή
όλοι ξέρουμε δεν περιμένουμε να μάθουμε τώρα.Εδώ θα βάλουμε απλώς κάποια
πράγματα σε μια σειρά, για να τα θυμόμαστε καλύτερα. Η Προσευχή είναι δύο ειδών, είναι οι κοινή προσευχή και η ατομική προσευχή.
Η Κοινή προσευχή είναι η προσευχή που κάνουμε όλοι μαζί, στους ναούς και όπου αλλού χρειαστεί.
Η Ατομική προσευχή είναι η προσευχή που μπορεί να κάνει ο καθένας πάντοτε και παντού.
Η Κοινή προσευχή έχει ορισμένες ώρες και ορισμένο χώρο για να γίνει. Η Ατομική προσευχή γίνεται παντού και πάντα.
Πρότυπο
μας,στο θέμα της προσευχής,θα είναι ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός.Οπως
και σε όλα θα τον έχουμε σαν παράδειγμα, έτσι θα τον έχουμε και σ'αυτό
το θέμα. Γιατί βλέπουμε ότι έκανε και την κοινή προσευχή, πήγαινε
στον ναό,τηρούσε τις ώρες των ακολουθιών ,των συναντήσεων στο ναό αλλά
έκανε και την ατομική του προσευχή.
Η Προσευχή είναι ένα μεγάλο Μυστήριο.Είναι ένα Μυστήριο πάνω στο οποίο βασίζονται όλα τα άλλα Μυστήρια.
Πως γίνεται ο Γάμος; Πως γίνεται η βάφτιση; Κάποιος Παπάς δε θα προσευχηθεί ;
Κάποιος
ιερέας δε θα πει λόγια ευχής για να γίνει το Μυστήριο της Βαφτίσεως,
του χρίσματος, του Γάμου,της Ιεροσύνης. Όλα , μα όλα, όλη η ζωή της
Εκκλησίας βασίζεται πάνω στην Προσευχή. Είναι τόσο σημαντικό που κάποιος
Πατέρας της Εκκλησίας είπε ''Μνημονευταιών δια αναπνευστεων'' δηλαδή είναι προτιμότερο να σταματήσει η αναπνοή σου παρά η προσευχή σου.
Είναι προτιμότερο να πάψεις να αναπνέεις παρά να (σταματήσεις εννοεί)προσεύχεσαι.
Την Προσευχή δεν μπορεί να μας την διδάξει κάποιος άλλος.
Να μιλήσουμε εδώ για την ατομική προσευχή.Δεν
θα σου πει κανείς πως θα προσεύχεσαι ,το μαθαίνεις μόνος σου,δεν μπορεί
να στο διδάξει κανείς όπως κανείς δεν σου διδάσκει πως να δεις.Κανείς
δεν σου δίδαξε πως θα ακούς.Τα μαθαίνεις προσωπικά ο ίδιος.Αν σου πει
κάποιος κάτι για την προσευχή όπως κάνουμε εμείς τώρα είναι απλώς για
ένα απλό ερέθισμα να ξεκινήσουμε να ζούμε την προσευχή. Και θα μάθουμε
μόνοι μας από πρώτο χέρι τι είναι η προσευχή και πως πρέπει να
προσευχόμαστε. Όλες οι αρετές μας προετοιμάζουν να ενωθούμε με τον Θεό αυτός είναι ο σκοπός της ζωής μας.Η Ένωση με τον Θεό, η θέωση όπως λένε οι θεολόγοι.
Όλες οι αρετές.Με την προσευχή γίνεται κάτι άλλο φοβερό.
Η
Προσευχή είναι εκείνη που μας ενώνει, δεν μας προετοιμάζει για την
ένωση, μας ενώνει.Γιαυτό, πριν συναντηθούμε με τον Θεό θα πρέπει
να'μαστε προετοιμασμένοι. Θα πρέπει να προσέχουμε πως θα στεκόμαστε.
Παίζει ρόλο.Δεν είναι ασήμαντο πράγμα,δεν λέμε ποτέ ότι επειδή η
προσευχή είναι κάτι πνευματικό είναι υπόθεση της ψυχής, όχι.
Μου έλεγε κάποιος πολύ μορφωμένος ''τι σημασία έχει πως κάθομαι, σημασία έχει πως στέκεται η ψυχή'',
ναι, αυτό που δεν ήξερε και δεν ξέρουμε όλοι μας είναι κάτι που λέει
ένας Άγιος της Εκκλησίας μας. Ότι η ψυχή συ σχηματίζεται με το σώμα.Η
Ψυχή παίρνει τη στάση του σώματος.Δεν μπορούμε να καθόμαστε στη στάση λωτού οκλαδόν όπως κάθονται οι Ινδουιστές και να λέμε Κύριε Ιησού Χριστέ Ελέησε Με. Όχι!
Θα κάτσουμε με τα χέρια σταυρωμένα.Θα κάνουμε τον σταυρό μας και θα προσευχηθούμε. Πρέπει να μάθει να προσεύχεται και το σώμα όχι μόνο η ψυχή.Αυτό
να το θυμόμαστε για να μπορούμε και να το χρησιμοποιήσουμε, για
παράδειγμα δεν έχουμε πάντα καλή κατάσταση,δεν νιώθουμε πάντα διάθεση να
προσευχηθούμε και γιατί μπορεί να ήμαστε κουρασμένοι και γιατί μπορεί
να έχουμε πέσει σε αμέλεια και γιατί μπαίνει στην μέση και ο πονηρός που
μας φέρνει πλήξη-θλίψη, πνευματική ξηρασία.
Τι θα κάνουμε
τότε;Όταν δεν έχουμε διάθεση για προσευχή; Θα κάνουμε τον Σταυρό μας, θα
πούμε ''Κύριε Ιησού Χριστέ Ελέησον Με'' και θα γονατίσουμε και θα
κάνουμε μια μετάνοια.Και θα ξανασηκωθούμε.Τον σταυρό μας ''Κύριε Ιησού
Χριστέ Ελέησε με'' μια μετάνοια. Θα σηκωθούμε, ''Κύριε Ιησού Χριστέ
Ελέησε με'' πάλι μια μετάνοια, πάλι θα σηκωθούμε. Και
το σώμα θα συμπαρασύρει και την ψυχή.Και θα αρχίσει και η ψυχή να κάνει
μετάνοιες.Και θα αρχίσει και η ψυχή να πέφτει και να σηκώνεται μαζί με
το σώμα.Γιαυτό ακριβώς θα προετοιμαζόμαστε με το να στεκόμαστε σωστά.Αυτό είναι το ένα.
Και το δεύτερο , προσέξτε το, πριν ξεκινήσουμε να προσευχηθούμε θα ξεχνάμε οτιδήποτε μας έχουνε κάνει. Εαν θυμόμαστε κάποιον που μας λύπησε την ώρα της προσευχής πάει χαμένη η προσευχή μας.Δεν θα έχουμε μνησικακία, σαν αγώνα θα το κάνουμε για όλη μας την ζωή κάθε μέρα να μην μνησικακούμε αλλά ειδικά την ώρα της προσευχής.
Ξέρετε τι λέει η Αγία Γραφή; ''Ωδή μνησικάκων, εις θάνατον''. Αυτός που μνησικακεί, αυτοκτονεί.Σκοτώνει ο ίδιος τον εαυτό του.Γιαυτό , θα ξεχνάμε ότι μας έχουνε κάνει.
Λέει
ένας πατέρας της Εκκλησίας ''σπόρος επί πέτρας ευχή μνησικάκου'' .
Αυτός που προσεύχεται και θυμάται το κακό που του χουν κάνει είναι σαν
αυτόν που σπέρνει πάνω στην πέτρα, όσο θα φυτρώσει ο σπόρος πάνω στην
πέτρα άλλο τόσο θα φυτρώσει, θα κάνει ρίζες και θα δώσει καρπό και η
προσευχή εκείνου που έχει μνησικακία.
Τι λέμε;Πάτερ στο ''Πάτερ Ημών''; '' “Και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών'' συγχώρεσε μας τις αμαρτίες μας, ''ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών”.
Καταλαβαίνουμε καθόλου τι λέμε;Λέμε στο Θεό συγχώρεσε μας Θέε μου ξέρεις πως;Όπως ''συγχωρούμε''
και εμείς.Έτσι να μας συγχωρήσει;Όπως συγχωρούμε και εμείς; Για
ξανασκεφτείτε τι λέμε. Δεν του λέμε να μας συγχωρέσει, τους λέμε
συγχώρεσε μας όπως συγχωρούμε και εμείς.Αλίμονο μας. Γιαυτό είναι τόσο
σημαντικό αυτό που λέω το ότι θα
στεκόμαστε σωστά,το πρώτο θέμα της προετοιμασίας και δεύτερον θα ξεχνάμε
κάθε κακό που μας έχουνε κάνει.Και ύστερα θα αρχίσουμε την προσευχή
μας.
Τρία θα προσέξουμε. Πως
θα ξεκινήσουμε.Θα ξεκινάμε πάντα με την ευχαριστία.Πρώτα απ όλα θα
ευχαριστούμε τον Θεό, πριν κάνουμε οτιδήποτε άλλο,πρώτα θα ευχαριστούμε
τον Θεό.Γιατί να τον ευχαριστήσουμε με όλα αυτά που γίνονται;Με όλα αυτά
που τραβάμε;με όλα αυτά που υποφέρουμε; Με όλες τις αρρώστιες που
έχουμε; Γιατί; Έχουμε τίποτα να τον ευχαριστήσουμε; Για σκεφτείτε.
Συνήθως
κοιτάμε ότι μας λείπει και καλά κάνουμε για να αγωνιζόμαστε να το
αποκτήσουμε. Αλλά έχουμε σκεφτεί ποτέ πόσα ήδη έχουμε για τα οποία
πρέπει να ευχαριστήσουμε τον Θεό;
Όταν
ήμουνα φοιτητής άκουσα ότι στην σχολή τυφλών εδώ στην Θεσσαλονίκη
χρειάζονταν φοιτητές για να διαβάσουνε τα παιδιά γιατί πλησίαζε περίοδος
εξετάσεων. Και τα παιδιά σαν τυφλά χρειαζόντουσαν βοήθεια. Ε, λέω ας
πάω και εγώ.Πήγα, μου εξηγεί η διευθύντρια της σχολής πως να προσέξω το
παιδί που θα διάβαζα, ένα 17χρονο ήταν πανέξυπνο το οποίο είχε τυφλωθεί
πριν ένα χρόνο στα 16 του χρόνια.Και φυσικά μου λέει η διευθύντρια ''δεν μπορεί να πάρει απόφαση ότι δεν θα ξαναδεί ποτέ στην ζωή του''
, ε , πήγα συνάντησα το παιδί χαιρετιστήκαμε τα πάμε για λίγο και
άρχισα να του διαβάζω, χημεία.Εγώ χημεία, φυσική , μαθηματικά δεν τα
πήγαινα ποτέ καλά.Διάβαζα ,σε μια στιγμή σταματάω και του λέω ''Καταλαβαίνεις αυτά που σου διαβάζω;'', ''ναι, ναι παρακάτω δεν είναι τίποτα.'', ε , Συνέχισα εγώ να διαβάζω μετά από λίγο εγώ δεν καταλάβαινα τι έλεγα ''καταλαβαίνεις λέω αυτά που διαβάζω;'' , '' ναι ναι, δεν είναι τίποτα, δεν είναι τίποτα''. Τελείωσε το μάθημα , χαιρετιστήκαμε,ένα πολύ χαριτωμένο παιδί πανέξυπνο και βγαίνω στην αυλή για να φύγω και εκεί έπαθα ΣΟΚ.
Τέτοιο σοκ που θα το θυμάμαι μέχρι να πεθάνω. Δύο
ομάδες τυφλών παιδιών παίζανε ποδόσφαιρο , πως βλέπανε την μπάλα
,τυφλός και ο τερματοφύλακας ο ένας , τυφλός και ο άλλος . Πως βλέπανε
την μπάλα; Είχαν βάλει μέσα στην μπάλα ένα κουδουνάκι, όταν την
κλωτσάγανε, άκουγε ο τερματοφύλακας ότι ερχόταν το κουδούνισμα έκανε
βουτιά και απέκρουε , ακούγανε οι άλλοι ότι κόπηκε απότομα το
κουδούνισμα, καταλάβανε ότι δεν μπήκε γκολ , φωνές , κακό ,βρισίδια ,
τρεχάλα, έτρεχαν στις θέσεις τους , έβαζε αυτός κάτω την μπάλα τράβαγε
σουτ και ξανά άρχιζε το παιχνίδι.Και λέω για στάσου, γιατί εγώ να βλέπω, γιατί εμείς να βλέπουμε ,τόσο ενάρετοι ,είμαστε εμείς που μας έδωσε ο Θεός μάτια και βλέπουμε;
Το
τι ''αρετές'' έχουμε εμείς το ξέρουμε ο καθένας μας.Τόσες αμαρτίες
είχαν κάνει αυτά τα παιδιά και ήταν τυφλά ; Όχι δα.Γιατί πολλά από αυτά
αρνηθήκανε τυφλά. Γιατί να μας χαρίσει εμάς μάτια ο Θεός; Μας τα
χρώσταγε; Είπαμε ποτέ ''ευχαριστώ Θεέ μου που βλέπω;''
Γιατί να βλέπουμε; Δεν θα μπορούσαμε να είχαμε γεννηθεί τυφλοί; Τι
κάναμε για να μας δώσει αυτό το δώρο; Δεν κάναμε τίποτα. Γεννηθήκαμε
βλέποντας , δεν προλάβαμε να κάνουμε κάτι για να μας αξίζει η όραση σαν
δώρο.Είπαμε ποτέ ''ευχαριστώ που βλέπουμε;''
Μια
άλλη φορά, πήγα στην σχολή τυφλών και εκεί μας εξηγεί η διευθύντρια μια
ηρωίδα γυναίκα ,γιατί το κράτος είχε εγκαταλείψει την σχολή , όπως και
άλλες σχολές έχει για αλλού λεφτά το κράτος πάντα, διαχρονική αρετή
κρατική αυτή αλλά όχι για εκεί που χρειάζεται.
Και καθόταν αυτή η
γυναίκα τώρα να σκουπίζει, να καθαρίζει , να σφουγγαρίζει τις τουαλέτες
που δεν ήταν υποχρεωμένη να τα κάνει και μετά μας εξηγεί ότι αυτά τα
παιδιά τα κωφάλαλα δεν είναι μουγκά, μπορούνε να μιλήσουν .Δεν μιλάνε
γιατί είναι κουφά.Δεν ακούνε ότι υπάρχουνε οι ήχοι ώστε να τους βγάλουν
απ το στόμα τους. Και μας έδειξε τώρα πως καταφέρνουν να κάνουνε αυτά τα
παιδάκια να καταλάβουνε ότι υπάρχει ο ήχος για να μπορέσουν να
μιλήσουν.
Φωνάζει ένα μικρό, 6 χρονών έναν μπόμπιρα.Πιάνει το
χεράκι του και το βάζει την ανάποδη πλευρά του χεριού του κάτω από το
λαιμό της . Το άλλο χεράκι του παιδιού το βάζει κάτω από το δικό του
λαιμό.Και τώρα το παιδάκι κοίταζε την κυρία απορημένο.Ανοίγει εκείνο το
στόμα της και κάνει : Α!
Το παιδάκι την κοίταζε, ξανακάνει
εκείνη Α!, το παιδάκι την κοίταζε. Τελικά κατάλαβε γιατί είναι έξυπνα τα
μικρά ότι η κυρία ήθελε να κάνει και αυτό ότι και η Κυρία.Οπότε ανοίγει
το στοματάκι του, χωρίς να βγάλει ήχο.Απογοήτευση η κυρία.Δεν ήταν αυτό
που ήθελε. Ξανανοίγει το στόμα της , ξανακάνει Α!, να μην σας τα
πολυλογώ με τα πολλά κάποια στιγμή το πιτσιρικάκι καταλαβαίνει ότι με το
χέρι που το είχε η Κυρία στο λαιμό της και το άλλο στο λαιμουδάκι του,
στον λαιμό της Κυρίας όταν άνοιγε το στόμα της γινόταν ένα τράνταγμα και
κατάλαβε ότι η Κυρία ήθελε να πετύχει το ίδιο τράνταγμα στο δικό του
λαιμό.Άνοιγε το στόμα προσπαθούσε,προσπαθούσε κάποια στιγμή κάνει Α!, το
πρώτο Α στην ζωή του.Πέτυχε το τράνταγμα του λαιμού που ήθελε η
Κυρία.Το αγκαλιάζει αυτή , το φιλάει , να σοκολατάκια, να καραμέλες,να
τα πάρει αυτό και να τρέχει αυτό φωνάζοντας στην αυλή Α! Α! Α! Είχε
μάθει το Α.Μετά έπρεπε να μάθει το Ο , το Ε.Δεν μπορείτε να φανταστείτε
μας λέει η καταπληκτική αυτή γυναίκα πόσο δύσκολο είναι να τα κάνουμε να
καταλάβουν την διαφορά του ''Γου'' από το ''Χου''.Πως να δώσουμε να
καταλάβουνε ότι διαφέρει το ''Δου'' από το ''Θου'.Το Δέλτα από το Θήτα.
Τι
ωραίο ειναι που με ακούτε.Τι ωραίο είναι και εμείς όταν ακούμε μια
μουσική.Όταν μπορούμε και επικοινωνούμε με τους φίλους μας, και μιλάμε
και τα λέμε,τι ομορφιά, τι ζεστασιά για την ψυχή.
Αναρωτηθήκατε
ποτέ;Γιατί ο Θεός να σας δώσει ακοή;Σας το χρώσταγε; Δεν θα μπορούσαμε
και εμείς να είμαστε ένα από αυτά τα παιδιά; Τι κάναμε για να αξίζουμε
αυτό το δώρο του Θεού; Του είπαμε πότε Ευχαριστώ Θεέ μου που ακούω; Και
κατ επέκτασην ευχαριστώ που μιλάω; Όχι.Λες και ήταν υποχρεωμένος.
Όταν
ήμουνα φοιτητής πάλι.Είχα δει ένα έργο.΄Έδειχνει πόσο τραγική είναι η
ζωή σε άλλα μέρη του κόσμου , έδειχνε εφιαλτικά επεισόδια , γεγονότα,
περιστατικά. Το Έργο προκάλεσε σοκ και είχε μεγάλη επιτυχία, οι
σκηνοθέτες του γυρίσαν άλλο ένα και τους πιάσανε και τους βάλανε φυλακή,
γιατί έδειχναν τρομερά πράγματα.Σε μια στιγμή ,τρομερή αυτού του
έργου,δείχνει ένα έρημο τοπίο με κάτι κακτοειδή παχύφιλα σε μεγάλες
αποστάσεις , πολυ μακριά το ένα απ το άλλο και μπροστά, μπροστά στην
κάμερα στην μηχανή ήταν ένα τέτοιο φυτό.Και βλέπουμε ένα χέρι να
σπρώχνει σιγά σιγά ένα φύλο. Και λέμε τώρα, τι το τρομακτικό έχει αυτό
και μας το δείχνει; Έσπρωχνε το χέρι το φύλο , έγερνε το φύλο , πήγαινε η
μηχανή κοντά και όταν πάει κοντά είδαμε ότι στην άκρη του φύλου ήτανε
3-4 σταγόνες δροσιάς οι οποίες κυλήσανε και πέσανε μέσα σε μια κανάτα,
σε ένα βάζο.Τραβιέτε η μηχανή πίσω, βλέπουμε μια γυναίκα, βάζει την
κανάτα στον ώμο και ξεκινάει δεκάδες μέτρα για τον επόμενο κάκτο.Και
ακούγεται μια φωνή να λέει: ''Έτσι μαζεύει το νερό που τις χρειάζεται για την ίδια και για την οικογένεια της''.
Από
τότε.Όποτε έχω ένα ποτήρι νερό θυμάμαι πάντα αυτή την γυναίκα.Τι
χιλιόμετρα θα έπρεπε να κάνει για να αποκτήσει μισό ποτήρι νερό.Τι
κούραση, τι περπάτημα μέσα στην έρημο. Το πρωί πριν βγει ο ήλιος και
στεγνώσει και η δροσιά για να μαζέψει ένα ποτήρι νερό. Είπαμε
ποτέ Σε ευχαριστώ Θέε μου που χωρίς καμία κούραση δεν έχουμε μόνο ένα
ποτήρι νερο, έχουμε πολλά. Δεν θα μπορούσαμε να είχαμε γεννηθεί και
εμείς εκεί;
Κοιτάξτε, ο Απόστολος Παύλος λέει : ''Εν παντί ευχαριστείτε.''
Προσέξτε, έχουμε φτάσει στο κατάντημα,ο Απόστολος Παύλος εννοεί και για
τα ατυχήματα που μας συμβαίνουν να ευχαριστούμε τον Θεό ''εν παντί ευχαριστείτε'' και έχουμε
φτάσει στο κατάντημα να μην ευχαριστούμε τον Θεό ούτε για τα δώρα
του.και ονειρευόμαστε ότι είμαστε και Χριστιανοί και μάλιστα καλοί
Χριστιανοί.
Θα κοιτάμε τι μας λείπει , θα προσευχόμαστε ο
Θεός να μας το δώσει αλλά ας πούμε και ένα ευχαριστώ για αυτά που ήδη
μας έχει δώσει.Ας πούμε και ένα ευχαριστώ για αυτά που ήδη έχουμε.Ο Θεός
τους ευγνώμονες , αυτούς που έχουν μάθει να λένε ''δόξα σοι ο Θεός , ευχαριστώ Θεέ μου'' τους έλκει , τους τραβάει στην αγάπη του, με το να τους δίνει αμέσως αυτό που του ζητάνε. Στον ευγνώμονα ο Θεός δίνει αμέσως αυτό που του ζητάει, γιατί ξέρει ο Θεός ότι δεν θα απομακρυνθεί από κοντά του.
Στον
αχάριστο,σε αυτόν που δεν έχει μάθει να λέει δόξα σοι ο Θεός,που δεν
έχει μάθει να τον ευχαριστεί για τα δώρα που έχει αργεί ο Θεός να
πραγματοποιήσει την επιθυμία του. Προσεύχεστε και ξαναπροσεύχεστε για κάτι ο αχάριστος που δεν λέει ποτέ Δόξα σοι ο Θεός , και ο Θεός αργεί να του το δώσει.Επίτηδες, για να τον κρατήσει όσο μπορεί περισσότερο στην προσευχή, όσο μπορεί περισσότερο κοντά του.Θέλουμε λοιπόν να μας ακούει ο Θεός; Θα ξεκινάμε με το: '' Δόξα σοι ο Θεός''
, σε ευχαριστώ Θεέ μου, που βλεπω, που ακούω ,που έχω ένα σπίτι, που
έχω ρούχα,που έχω ένα κρεβάτι να κοιμηθώ,που έχω φίλους , που μιλάω, που
ακούω και μετά θα πάμε στο δεύτερο στάδιο της προσευχής, την εξομολόγηση.
Θα
εξομολογηθούμε τα αμαρτήματα μας, τα ξέρει ο Θεός,αλλά να τα
συνειδητοποιούμε και εμείς.Γιατί μας αρέσει να ξεχνάμε αυτά που έχουμε
κάνει.Πάντα βλέπουμε τον εαυτό μας καλύτερο απ ότι είναι γιαυτό και δεν δεχόμαστε κριτικές άλλων.Μετά
λοιπόν την ευχαριστία η Εξομολόγηση και μετά τα αιτήματα , μετά Θεέ μου
θέλω τούτο, θέλω κείνο , βοήθησε με να πετύχω εκεί , το ένα το άλλο. Ο
ίδιος ο Χριστός μας προτρέπει σε αυτό ο ''ζητων ευρισκει'' , ''αιτείτε
και δοθήσεται'' . Δεν είναι κακό. Ο Θεός μας προτρέπει και μάλιστα μας
λέει και με ποιόν τρόπο να ζητάμε.Με ποιόν τρόπο να προσευχόμαστε, πρώτα
να έχουμε υπόψιν μας ότι θα πρέπει να προσευχόμαστε και για τους
άλλους, δεν θα λέμε ποιός είμαι εγώ που θα προσευχηθώ για άλλους , εγώ
έχω ανάγκη να προσεύχονται οι άλλοι για μένα , αλλού αυτά. Αυτές οι ψευτοταπεινώσεις δεν κοροϊδεύουν τον Θεό
, θα προσευχόμαστε και για τους άλλους όπως θα ζητάμε εμείς απ τους
άλλους να προσευχηθούν για μας. Να θυμόσαστε πάντα ότι όταν ο Απόστολος
Πέτρος ήτανε στην φυλακή γινότανε προσευχή εκτενείς σε κάποιο σπίτι,
όλοι του σπιτιού αυτού προσευχόντουσαν. Θαυματουργικά ελευθερώνεται ο
Απόστολος Πέτρος από την φυλακή , τον βγάζει Άγγελος, πηγαίνει στο σπίτι
, χτυπάει την πόρτα και ρωτάει η υπηρέτρια από μέσα : Ποιος είναι; Ο
Πέτρος λέει είμαι. Και αυτή από την χαρά της αντί να του ανοίξει τον
αφήνει απ έξω και αυτή τρέχει φωνάζοντας : Ο Πέτρος , ο Πέτρος.Ένας
Απόστολος θαυματουργός είχε ανάγκη , βοηθήθηκε από την προσευχή μιας
υπηρέτριας.Δεν έχουμε εμείς ανάγκη από τις προσευχές των άλλων;
Και εμείς θα προσευχόμαστε για τους άλλους και απ τους άλλους θα ζητάμε να προσεύχονται για εμάς.
Είναι
ένα είδος ελεημοσύνης.Κοιτάξτε, ο άνθρωπος δεν είναι μόνο σώμα, είναι
ψυχή και σώμα.Δεν υπάρχει μόνο η υλική ελεημοσύνη , η σωματική
ελεημοσύνη που θα την κάνουμε οπωσδήποτε και αυτή αλλά όταν ο Χριστός
λέει '' Μακάριοι οι ελεήμονες ότι αυτοί ελεηθήσοντε''
δεν εννοεί τα χρήματα που θα δώσει σε κάποιον μόνο τα ρούχα ή το φαί
που οπωσδήποτε τα εννοεί αλλά όχι μόνο αυτά , αν εννοούσε μόνο αυτή την
ελεημοσύνη τότε πως Αγίασαν τόσοι που ασκήτεψαν σε όροι και σε βουνά ,
τι ελεημοσύνη έκανε η Οσία Μαρία η Αιγύπτια; Θα σας πω εγώ. Προσευχή.Αυτή την πνευματική ελεημοσύνη.Αυτή
που έκανε η οικογένεια για τον Απόστολο Πέτρο.Και όσο ανώτεροι είναι η
ψυχή από το σώμα, να ξέρετε ότι τόσο ανώτερη είναι και η πνευματική
ελεημοσύνη από την σωματική ελεημοσύνη.
Μιλάς με κάποιον
.Ανεβαίνει η ένταση , θυμώνετε. Υποχώρησε.Μην τον παραδίνεις περισσότερο
στο δαιμόνιο της οργής.Υποχώρησε ας έχεις δίκιο. Αύριο , μεθαύριο όταν
θα έχει καλμάρει τους λες τις απόψεις σου , τώρα υποχώρησε. Κάνε μια
ελεημοσύνη. Ελέησε την ψυχή του. Και απ την άλλη μεριά να έχετε
υπόψιν πως όσο ανώτερη είναι η ψυχή από το σώμα άλλο τόσο ανώτερα είναι
και τα πνευματικά αμαρτήματα τόσο πιο βαριά από τα σωματικά.
Θα προσευχόμαστε, με εμπιστοσύνη , με υπομονή και με επιμονή.Θα ξέρετε πως ότι κερδίζουμε γρήγορα, το χάνουμε και γρήγορα. Ότι κερδίζουμε με κόπο,παραμένει.
Λέει
το Γεροντικό για τον Αββά Άμμωνα. Προσευχότανε 14 χρόνια να πάρει από
πάνω του ο Θεός το πάθος της οργής.Θύμωνε 14 χρόνια όχι μήνες, όχι ένα
χρόνο ,όχι 2, όχι 5 , όχι 10.
14 Χρόνια.
Έτσι θα
προσευχόμαστε.Με υπομονή. Θα παραμένουμε κοντά στον Θεό με την
προσευχή.Και όπως πλησιάζει σώμα με σώμα, όπως πλησιάζουν και
αλλοιώνονται, αρχίζει να ανεβαίνει η θερμότητα,αρχίζει η καρδία να
χτυπάει πιο γρήγορα , αρχίζει το ένα σώμα να αισθάνεται μεγαλύτερη αγάπη
για το άλλο ώσπου να ενωθούν και να γίνουν τα δύο, ένα. Το ίδιο
συμβαίνει και με την ψυχή.Έτσι ενώνεται και πνεύμα με πνεύμα. Όσο
πλησιάζει η ψυχή τον Θεό τόσο περισσότερη χαρά νιώθει,τόσο περισσότερη
ευτυχία νιώθει.Δεν μπορεί να στην περιγράψει κάνεις αν δεν την ζήσεις.
Γιαυτό
ένας Άγιος χρησιμοποίησε μια τρομερή λέξη για την προσευχή.Είπε ότι η
προσευχή είναι συνουσία τις ψυχής μετά του Θεού.Γίνονται μία Ουσία η
ψυχή με τον Θεό, γιαυτό ακριβώς και τα πνευματικά αμαρτήματα είναι τόσο
βαριά . Όταν κάνουμε κάτι που θέλει Διάβολος σημαίνει ότι ήδη τον έχουμε
πλησιάσει, ήδη έχουμε αρχίσει σαν πνεύμα να πλησιάζουμε ένα κακό
πνεύμα.Και στο τέλος ξέρετε τι κάνουμε; Το λέει ξεκάθαρα η Αγία Γραφή.
Προσευχόταν ένας Προφήτης να ελευθερώσει ο Θεός τους Ισραηλίτες γιατί
είχαν κατακτηθεί από εχθρούς . Και του λέει ο Θεός : τους τιμώρησα γιατί
αμάρτησαν. Τι αμαρτία κάνανε; ''επόρνευσαν λέει εν τοις επιτηδεύμασι αυτών.''
Πορνεύσανε λέει.Πως πορνεύσανε ; Ένας λαός πως μπορεί να πορνεύσει; Εκολήθησαν οπίσω Θεόν ετέρον.
Είναι πνευματική πορνεία για έναν Χριστιανό το να διαβάζει Ινδουιστικά βιβλία , να διαβάζει Βουδιστικά Βιβλία για να βρει τρόπους σωτηρίας.Πορνεύει
με τον Διάβολο.Ενώνεται η ψυχή του , το πνεύμα του με το δαιμονικό
πνεύμα.Και είναι μεγαλύτερη πορνεία αυτή από την σωματική πορνεία.Πολλοί
σωματικά πόρνοι μετανοήσαν και σωθήκανε . Αυτοί που πορνεύουνε με
τέτοιο πνευματικό τρόπο ξέρετε πόσο δύσκολα συνέρχονται ; Για να
καταλάβουν ότι κάνουν κάτι κακό; Θα
διαβάσετε και άλλα βιβλία και άλλα θρησκειών από ενδιαφέρον να μάθετε τι
πιστεύουνε , τι λένε για γνώση όχι για να αντλήσετε τρόπους σωτηρίας.
Αλλοίμονο του εκείνου που αφήνει την Εκκλησία για να πάει στην Εκκλησία
του Διαβόλου, ξέρει τι αφήνει και που πάει.
Για
εκείνους τους Ινδουιστές και Βουδιστές μπορεί να βρει ο Θεός κάποιες
δικαιολογίες και να σώσει. Αλλά για τον Χριστιανό που λέει θέλω να με
θάψετε χωρίς παπά δεν υπάρχει σωτηρία γιατί αυτός ξέρει τι αφήνει. Για
τον Χριστιανό που λέει και το Ζεν είναι οδός σωτηρίας δεν υπάρχει
σωτηρία.Γιατί ο μόνος τρόπος που ξέρουμε
είναι ο Χριστός.Δεν είναι μόνο η αλήθεια, είναι και ο δρόμος που θα
σταθούμε σε αυτή την αλήθεια , ''εγώ είμαι η οδός και η ζώη και η αλήθεια.''
Θα
μάθουμε λοιπόν να προσευχόμαστε με εμπιστοσύνη και υπομονή.Μας ακούει ο
Θεός , μας ακούει η Παναγία, μας ακούνε οι Άγιοι. Υπάρχει μια
θαυματουργή εικόνα στο Άγιο Όρος που λέγεται παναγία η γοργουπήκοος.
Υπακούει γοργά, μας ακούει. Εδώ κάνουμε ένα χοντρό λάθος .Ευτυχώς πως η
Παναγία δεν μας παίρνει στα σοβαρά ειδάλως αλλοίμονο μας, την λέμε
γοργοϋπήκοο ξέρετε τι διαφορά έχει το ένα με το άλλο ; Μας ακούει γοργά ,
θέλουμε να είναι γοργουπήκοος, χαιρόμαστε που είναι γοργουπήκοος.
Γοργουπήκοος από που και ως που; Σου κάνει υπακοή εσένα; Τι είσαι ο
Γέροντας της;Τι είσαι συ που θα σου κάνει υπακοή η Παναγία ; Και αν δεν
σου κάνει δηλαδή τι θα τις κάνεις ;Τι κανόνα θα τις βάλεις; Να
προσέχουμε τι λέμε. Δεν μας συμφέρει να είναι η Παναγία γοργουπήκοος. Να
πας υπακούει γοργά. Ούτε ο Θεός.Γιατί πολλές φορές δεν ξέρουμε τι ζητάμε. Είναι επικίνδυνο για μας να να είναι η Παναγία γοργουπήκοος και είναι σωτηρία για μας να είναι Γοργοεπήκοος.
Είχα
βγει στο εξωτερικό. Ήμουνα σε μια μεγάλη πόλη , κάποια Ελληνίδα είχε
πάει τον άνδρα της στο νοσοκομείο, είχε καρκίνο, έμαθε ότι ήμουνα και γω
εκεί, ήρθε σε επαφή μαζί μου και πάνω στον πόνο της μου είπε και ένα
τρομερό περιστατικό. Θα ζητάμε αυτά που χρειαζόμαστε ,είπαμε ο ίδιος ο
Χριστός μας προτέπει σε αυτό αλλά θα τα αφήνουμε και στα χέρια του , θα
τα αφήνουμε και στην κρίση του.Δεν θα απαιτούμε.
Είναι
ένα μοναστήρι στην Στερεά Ελλάδα η Μονή Αγάθωνως. Δεν έχω πάει ποτέ δεν
ξέρω πως είναι το Μοναστήρι. Πριν μερικά χρόνια έγινε γνωστό σε όλη την
Ελλάδα και γράφανε όλες οι εφημερίδες και λέγανε όλα τα κανάλια στην
τηλεόραση γιατί βγήκε άλιωτος , άφθορος ένας από τους Ιερείς της Μονής ,
ένας Παπούλης. Ένας παπά-Βησαρριών. Και μου λέει η γυναίκα, Γέροντα τον
είχα πνευματικό , αυτόν τον παπά-βησαρρίωνα, είναι πραγματικά Άγιος
άνθρωπος και λιωμένος να έβγαινε, Άγιος άνθρωπος. Και πήγαινα μου λέει
συχνά στην μονή Αγάθωνως. Εκεί υπάρχει μια εικόνα της Παναγίας
θαυματουργεί.Και πολλοί προσεύχονται, πάνε και παρακαλάνε την Παναγία ,
καλά κάνουνε και να πηγαίνουμε και μεις σε προσκυνήματα. Και μια μέρα
λέει το τι υπέφερα Γέροντα ,το πόσο λυπήθηκα δεν μπορείτε να
φανταστείτε. Γιατί τις λέω; Μια γυναίκα να έχει πέσει μπροστά στην
εικόνα και να κλαίει. ''Κάνε μου καλά το παιδί μου .Κάνε μου καλά το παιδί μου. Απαιτώ να μου κάνεις καλά το παιδί μου δεν έχω άλλο παιδί.''
Ένα παιδάκι 12 χρονών είχε κακρίνο απλωμένο σε όλο το σώμα και θα
πέθαινε. Και η μάνα του να κλαίει μπροστά στην εικόνα της Παναγίας και
να χτυπιέται. ''Κάνε μου καλά το παιδί
μου. Δεν έχω άλλο παιδί .Δεν πρόλαβε να ζήσει , δεν γνώρισε την ζωή
ακόμα. 12 χρονών είναι Παναγία μου, κάνε μου καλά το παιδί μου.Απαιτώ να
μου κάνεις καλά το παιδί μου.''
Εγώ λέει (η γυναίκα)
έκλαιγα με μαύρο δάκρυ απ το πόνο αυτής της μάνας , αλλά βλέπω τον
Παπά-βησαρρίωνα να κουνάει το κεφάλι του πολύ δυσαρεστημένος και
στεναχωρημένος. Πέρασε καιρός, χρόνια μετά από 8-9 χρόνια, δεν θυμάμαι
πόσα μου είπε η γυναίκα. Ξαναπηγαίνω στον πνευματικό στον
παπά-βησαρρίωνα στην Μονή Αγάθωνως.και εκεί που τα λέμε είδα κράταγε μια
εφημερίδα στα χέρια . Και τις λέει : ''θυμάσαι ένα θαύμα που 'κανε η
Παναγία σε μια γυναίκα'' , γιατί έγινε το θαύμα, έγινε καλά το παιδί . Ο
Απλωμένος σε όλο το σώμα Καρκίνος εξαφανίστηκε , ζούμε τα θαύματα.
''Την θυμάσε αυτή τη γυναίκα;'' ''Μπορούσα να την ξεχάσω μου λέει.Ώσπου να πεθάνω θα την θυμάμαι.Ναι λέει στον παπα-βησαρρίωνα την θυμάμαι. ''
''Διάβασε'', τις λέει στην εφημερίδα.
Παίρνω
λέει την εφημερίδα, κοιτάζω,ο νεαρός είχε γίνει 20-21 χρονών , γνώρισε
ένα κοριτσάκι 17-18 χρονών , ούτε ξέρω δεν μου πε και η γυναίκα τι δεν
πήγε καλά, και παίρνει ένα πιστόλι σκοτώνει το κοριτσάκι ,σκοτώνει τον
πατέρα του , σκοτώνει την μάνα του που προσευχήθηκε με τόσο κλάμα
μπροστά στην εικόνα της Παναγίας να γίνει καλά και τινάζει τα μυαλά του
στον αέρα.
Θα ήτανε προτιμώτερο να είχε πεθάνει 12 χρονών ή δεν
θα ήτανε; Μας συμφέρει να γίνει η Παναγία Γοργουπήκοος; Που είναι τώρα
αυτό το παιδί; Που είναι τώρα αυτοί οι γονείς;
Προσέξτε
δεν θέλω να πω ότι δεν θα προσεύχεστε να γίνουν τα παιδιά σας καλά ή
ότι αν γίνει το παιδί σας μετά καλά θα σας σκοτώσει. Άλλο
θέλω να πω. Δεν ξέρουμε τις μας συμφέρει, για να απαιτούμε από τον Θεό ,
θα επιμένουμε και θα υπομένουμε, ,θα προσευχόμαστε με υπομονή.
Ο
ίδιος ο Χριστός μας φέρνει το παράδειγμα μιας γυναίκας που είχε πάει
στο σπίτι ενός πλουσίου και χτύπαγε να τις δώσει ελεημοσύνη , αυτός
έκανε ότι δεν άκουγε και αυτή συνέχισε να χτυπάει. Στο τέλος
αγανακτησμένος λέει ο πλούσιος ''δώστε της ότι θέλει να φύγει να ησυχάσω από αυτή''.Παράδειγμα ότι πρέπει να επιμένουμε στην προσευχή μας αλλά τι είπα στην αρχή; Το παράδειγμα μας να είναι ο Χριστός.Θα προσευχόμαστε όπως ο Χριστός.Γονάτισε και ο Χριστός. Έτρεξε αίμα ο ιδρώτας και είπε ''πάρε από μένα αυτό ποτήρι, δεν θέλω να το πιω ''μια αίτηση , θα λέμε τι θέλουμε στον Θεό αλλά ''ας γίνει όπως θέλεις εσύ και όχι εγώ.''
Γιατί δεν ξέρουμε αν είναι πάντα καλό αυτό που ζητάμε . Εμείς το
βλέπουμε για καλό, είναι όμως καλό; Θα καταλήξει καλά; Γνωρίζουμε ένα
κορίτσι, θέλουμε να παντρευτούμε βλέπουμε ότι είναι καλή κοπέλα.Να
προσευχηθούμε '΄Θεέ μου φέρτα δεξία ,
να την παντρευτώ , παναγία βοήθησε με να πάνε καλά να κάνω οικογένεια με
αυτό το κορίτσι. Καλό κορίτσι φαίνεται.''Αλλά θα προσθέτουμε ''εαν είναι και το θέλημα σου.'' Θεέ μου θα λέει η κοπέλα ''βοήθησε με να παντρευτώ αυτό το αγόρι ,σεμνό αγόρι φαίνεται , καλό είναι να κάνω μια οικογένεια χριστιανική'' αλλά θα προσθέτουμε ''εαν είναι και το θέλημα σου. Αν είναι για καλό μου . ''
Εγώ
το βλέπω για καλό, αν μετά από λίγα χρόνια με σκοτώσει εκεί που
κοιμάμαι; Δεν θα ταν καλύτερα να μην παντρευτώ;΄Λίγοι είναι αυτοί που
λέγε: ''καλά, στραβός ήμουνα , δεν έβλεπα τι παντρεύτηκα; ''.
Θα
προσευχόμαστε , αλλά θα έχουμε και εμπιστοσύνη στον Θεό , δεν θα
αγαπάμε εμείς τον εαυτό μας περισσότερο απ ότι μας αγαπάει ο Χριστός και
η Παναγία.Όσο και να αγαπάμε εμείς τον εαυτό μας και τους άλλους ,
ζούμε, δεν πεθάναμε ούτε για τον εαυτό μας ούτε για τους άλλους.Ο Χριστός έχυσε το αίμα του για μας. Είναι δυνατόν να επιτρέψει κάτι που θα ναι κακό για μας;
Γιατί είναι καλό ότι επιτρέπει, αυτός το ξέρει.Δεν ξέρουμε τι θα φέρει
το αύριο. Ξέρουμε όμως ποιος είναι αυτός που θα μας φέρει το αύριο.
Γιαυτό ''Θεέ μου βοήθησε με, να πετύχω σε αυτή την δουλειά, είναι καλή
δουλειά , γίνονται διαγωνισμοί, βοήθησε με να πετύχω αν είναι και το
θέλημα σου.'' Δεν ξέρουμε τι θα συμβεί μετά από 5 χρόνια σε αυτή την
δουλειά. Και θα λέμε: ''καλύτερα να μη είχα βρεθεί εδώ.''Γιαυτό λέει
πάλι η Αγία Γραφή : Υπάρχουν δρόμοι που φαίνονται ωραίοτατοι και στο
τέλος σε περιμένει ο Θάνατος. Καλύτερα να μην τον είχες ξεκινήσει. Απλά
πράγματα είναι.Γιαυτό καλό θα κάνουμε να τα θυμόμαστε. Είπαμε λοιπόν, πρώτα ευχαριστία ,δεύτερο εξομολόγηση,τρίτον τα αιτήματα με εμπιστοσύνη και επιμονή. Γιατί είπαμε ακόμη δεν έχουμε μάθει πως να προσευχόμαστε.
Και όχι μόνο δεν ξέρουμε τι λέμε, αλλά προσευχόμαστε και λάθος.Ο ίδιος ο κύριος το λέει. ''Ζητάτε και δεν παίρνετε γιατί ζητάτε σωστά.Δεν προσεύχεστε σωστά.''
''Και η προσευχή ημών'', λέει αλλού, ''γενέσθω εις αμαρτία''
, δηλαδή θα φτάσουμε σε αυτό το κατάντημα να αμαρτάνουμε και με την
προσευχή μας; Έχει γίνει και αυτό. Ο ίδιος ο Χριστός μας είπε πάλι. Ο
φαρισαίος δεν προσευχόταν; Απ την προσευχή του κολάστηκε.Δεν ήταν
ενάρετος; Αρετές; Τηρούσε το νόμο , τηρούσε αυτά που έλεγε η Γραφή
ελεημοσύνη έκανε και απ τις πολλές αρετές είχε πετάξει κέρατα. Γιατί αρετές έχει και ο διάολος. Σε ευχαριστώ Θεέ μου κάνε τούτο το καλό, κάνε κείνο το καλό, κάνω τόση ελεημοσύνη και δεν είμαι σαν τους άλλους ανθρώπους. Να η υπερηφάνεια.Και
δεν του έφτανε που καταδίκασε όλους που δεν έβλεπε ή σαν αυτόν εδώ ,
καταδικάζει και τον διπλανό του που είχε σκυμμένο το κεφάλι.
Και τι έλεγε; ''ο θεος ιλασθητι μοι τω αμαρτωλω'' και δεν σήκωνε ούτε το κεφάλι του.Ό ένας από την προσευχή του σώθηκε, ο άλλος από την προσευχή του κολάστηκε.
Γιαυτό λέμε τώρα αυτά τα πράγματα για να ξέρουμε να προσευχόμαστε
σωστά. Γιατί ο διάβολος κοιτάζει να μου λύνει τα πάντα, κοιτάζει να μην
μας αφήσει να κάνουμε κάτι καλό. Ή και αν κάνουμε κάτι καλό κοιτάζει να
μας το λερώσει. Να μην γίνει σωστό. Και για να μην μπερδευόμαστε. Ο
ίδιος ο Χριστός είπε να μην λέτε πολλά λόγια στην προσευχή και λένε οι
πατέρες λίγα λόγια του τελώνη τον έστειλαν στη σωτηρία, σώθηκε. Δυο
λόγια του ληστή, ''μνησθητή μου Κύριε''
και πήγε στον παράδεισο. Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια δεν λέμε και
εμείς; Γιαυτό και οι πατέρες προσέξανε κάτι, ότι, δεν υπάρχει όνομα σαν
το όνομα του Χριστού. Αυτό είναι ξεκάθαρο στην Αγία Γραφή.Με το όνομα του Χριστού βγάζανε δαιμόνια.
Ενώπιον του ονόματος του Χριστού των επουρανιών , επιγείων και
καταχθονίων , θα γονατισόυν οι άγγελοι , οι άνθρωποι και οι
δαίμονες(Κατά την Δευτέρα Παρουσία). Μπροστά στο όνομα του Χριστού.δεν
μας σώζει το ότι πιστεύουμε στον Θεό. Τι θα πει αυτό; Όλοι πιστεύουν σε
Θεό, δεν θα μας σώσει η πίστη μας στον Θεό. Αυτό που θα μας σώσει είναι η πίστη μας ότι ο Χριστός είναι ο Θεός. Αυτό μας σώζει. Γιαυτό λέμε ''το όνομα σου ονόμαζομεν εκτός σου Θεό άλλον ουκ είδωμεν.''
Δεν ξέρουμε άλλο Θεό , μόνο τον Θεό που λέμε Ιησού Χριστό γνωρίζουμε
κανέναν άλλον. Γιαυτό ,είπαν κάτι ωραίο οι πατέρες. Προσέξανε κάτι.
Όταν
ο Δαβίδ βγήκε να πολεμήσει με τον Γολιάθ του δώσανε όπλα, σπαθιά, μια
πανοπλία, ο Δαβίδ εντομεταξύ ήταν κοντούλης και δεν μπορούσε να κουνηθεί
με αυτά που τον φορτώσανε. ''Δεν μπορώ να σταθώ με αυτά που μου φορτώσατε. ''Και
τα έβγαλε όλα και τα πέταξε δίπλα. Και πήρε από μπροστά του πέντε
πέτρες και την σφεντόνα. Και με την πρώτη σκότωσε τον Γολιάθ.Και
θυμήθηκαν οι Πατέρες κάτι που είχε πει ο Απόστολος: ''Θέλω εἰπεῖν πέντε
λόγους τῷ νωΐ μου '' , προτιμώ να πω 5 λόγια με το νου μου και λένε οι
πατέρες, αυτά είναι τα πέντε λόγια , αυτές οι πέντε πέτρες που πήρε ο
Δαβίδ. Ο Απόστολος Παύλος μπορεί να μην κυριολεκτούσε , αλλά ισχύει. Είναι το Κύριε Ιησού Χριστέ Ελέησον Με. Αυτές οι πέντε λέξεις. Ονομάζεις τον Ιησού Κύριο, αυτό που προσπαθεί ο διάβολος όλο τον κόσμο να μην το κάνει.
Αγαπάς τον Χριστό; Αγάπατον; Τον θαυμάζεις; θαύμασε τον.Τον εκτιμάς;
Εκτίμησε τον.Σαν ένα μεγάλο ''κοινωνικό αναμορφωτή'' , σαν ένα μεγάλο
ποιητή, φιλόσοφο, όχι σαν Κύριο.
Μέχρι που γίνονται ''θεολογικά'' συνέδρια διαθρησκειακά πολλών θρησκειών
και γίνεται συμφωνία να μην αναφέρουμε το όνομα του Χριστού για να μην
σκανδαλιστούν οι άλλοι. Πως τρέμει ο διάβολος αυτό το όνομα ,αυτό φοβάται; Με αυτό θα τον κοπανάμε. Αυτό τρέμει; Με αυτό θα τον χτυπάμε.
Γιατί είναι φοβερή αυτή προσευχή; Είπαμε, ονομάζεις τον Ιησού Κύριο και μετά λες ελέησον με. Δηλαδή ταπεινώνεσαι. Ελεημοσύνη ποιος ζητάει ; Ένας ζητιάνος. Γίνεσαι ζητιάνος; Ταπεινώνεσαι; Τον σκότωσες τον διάβολο. Η Ταπείνωση είναι το αντίθετο του. Αυτός
γιατί έγινε διάβολος; Δεν πόρνευσε. Δεν έχει σώμα να πορνεύσει. Δεν
σκοτώσε , ποιόν να σκοτώσει; Ε από την υπερηφάνεια του '' θήσωμαι τον θρόνο μου υπεράνω του υψίστου'' ,
και όποιος θέλει ας με ακολουθήσει. Και για να μας δείξει ο Χριστός
τώρα τον αντίθετο δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμε για να σωθούμε ''έκλεινε ουρανούς και εκατέβιε εταπείνωσε εαυτόν γενόμενος άνθρωπος''
για να μας δείξει , πως πρέπει και μεις με την ταπείνωση να φτάσουμε
στον Θεό, να ντυθούμε τον Θεό.Γιαυτό λεει ένας Πατέρας ότι η ταπείνωση
είναι , το ένδυμα της Θεότητος. Το Ρούχο που φόρεσε ο Θεός είναι η
ταπείνωση.Κύριε Ιησού Χριστέ Ελέησον Με, ταπεινώνεσαι. Γιαυτό ο διάβολος
θα σε αφήσει να κάνεις όλα τα καλά , θα σε βοηθήσει κιόλας, δεν θα σε
αφήσει ποτέ να κάνεις δύο πράγματα. Θέλεις να κάνεις ελεημοσύνες; Σε
βοηθάει να κάνεις.Θέλεις να χτίσεις Εκκλησίες;Όχι ότι είναι κακό να
κάνεις ελεημοσύνη ή να κτίσεις Εκκλησία, σε βοηθάει όμως κιόλας. Γιατί;
Θέλεις να νηστέψεις; Όχι σε αφήνει, σε βοηθάει κιόλας , Γιατί; Γιατί
ξέρει ότι κάνοντας τα όλα αυτά μπορεί να πέσεις σε υπερηφάνεια που τα
έκανες.
Δεν μπορείς να πεις , δεν νηστεύω.Αφού νηστεύω.Τι θα πω,
ότι δεν νηστεύω;Θα υποκριθώ ότι δεν νηστεύω;Αυτό θα είναι υποκρισία. Η
αλήθεια να λέγεται. Και ελεημοσύνες κάνω, μα δεν κάνω; Και παρθενία έχω.
Μα δεν έχω;
Και
ο διάολος έχει παρθενία, όχι μόνο σε αφήνει ο διάβολος να κάνεις όλα
αυτά τα καλά.Αλλά σε βοηθάει κιόλας για να σε ρίξει μετά στην
υπερηφάνεια.Γιαυτό ποτέ δεν θα σε αφήσει
να κάνεις δύο πράγματα. Να πεις Κύριε Ιησού Χριστέ Ελέησον Με και να
πας να εξομολογηθείς.Γιατί και από τα δύο γενιέται η ταπείνωση.Γιαυτό
δεν μπορούμε να σωθούμε έξω από την Εκκλησία, έξω από την ζωή της
Εκκλησίας,έξω από τα Μυστήρια της Εκκλησίας. Ξεκίνα να πας να
εξομολογηθείς. Πριν καν πεις τις αμαρτίες σου στον Θεό, πριν καν ο Παπάς
σου διαβάσει συγχωριτηκή ευχή του χεις κόψει τα πόδια του διαβόλου.Αυτή
η κίνηση δείχνει ότι θέλεις να σαι με τον Χριστό και όχι με τον
διάβολο.Με απλά πράγματα θα πάμε στον παράδεισο. Με απλά πράγματα θα πάμε στην κόλαση.Θέλουμε
να σωθούμε, θα το δείξουμε στην πράξη. Θα κάνουμε υπακοή σε αυτά που
λέει η Εκκλησία.Ξέρετε τι λέει η Αγία Γραφή; θα το θυμόσαστε. ''Ήν'', λέει για τον Χριστό όταν ήταν μικρός, ''υποτασσόμενος αυτοίς''.
Για σκεφτείτε το λιγάκι. Ο Θεός έκανε υπακοή, ο Χριστός όταν μικρός
έκανε υπακοή στην μητέρα του και στον κατά νόμο πατέρα του , στην
Παναγία και τον Ιωσήφ. Έκανε ο Θεός υπακοή σε άνθρωπο και δεν μπορούμε
να κάνουμε εμείς; Δεν μπορούμε να κάνουμε εμείς σε αυτά που λέει η
Εκκλησία; Να πάμε να εξομολογηθούμε;Ε, τι περιμένουμε τότε να μας
σώσει.Δεν ξέρουμε ότι ο Θεός ''ταπεινοίς δίδωση χάρην;Υπερηφάνοις αντιτάσσεται.''Αν
έχεις αντίπαλο σου τον Θεό , τότε ποιος θα σε σώσει.Μην μπερδεύουμε τα
πράγματα, είναι πολύ απλά.Απλά τα είπε ο Χριστός , απλή είναι η ζωή του
Χριστιανού γιαυτό είναι και τόσο εύκολη η σωτηρία μας.Μόνο ο εγωισμός
μας και η υπερηφάνεια μας τα κανουν θάλλασα.Μόνο απ αυτά θα χαθούμε από
τίποτα άλλο.
Για τα στάδια αυτής της προσευχής έχουμε μιλήσει και σε κάποια άλλη ομιλία με τίτλο ο ''διάβολος στο μυαλό''.Πως
εκολάπτεται η αμαρτία μέσα μας.Έρχεται ο διάβολος αφήνει τα αυγά του
και μεις τα κλωσάμε και γεννάμε το κακό.Γιαυτό οι Πατέρες έχουνε χωρίσει
συνοπτικά, θα τα πω στα στάδια :
Προσβολής,
έρχεται ο λογισμός, κάνε το κακό, το πρώτο στάδιο η προσβολή ,εσύ την
διώχνεις, παλεύεις, ξανά έρχεται ,το διώχνεις κ.ο.κ. Δεν είσαι αμαρτωλός
για αυτή την αμαρτωλή σκέψη , όχι μόνο δεν είσαι αμαρτωλός, θα
στεφανωθείς κιόλας για αυτό τον αγώνα. Άπό αυτό θα σωθούμε , από τον
αγώνα που κάνουμε όχι από το τι καταφέρνω .Εαν καταφέρουμε κάτι ή όχι
αυτό θα εξαρτηθεί από τον Θεό όχι από μας , εμείς μπορούμε να κάνουμε
τον αγώνα, από την πάλη. Ούτε από την προσβολή των άσχημων λογισμών
έχουμε στο κεφάλι μας αμαρτία ούτε από την πάλη που θα κάνουμε , απ αυτά
θα σωθούμε.
Όταν αρχίσει όμως το επόμενο στάδιο που λέγεται συνδυασμός
και αρχίζει η συζήτηση , αρχίζει και η αμαρτία για μας .Από την στιγμή
που θα κάνουμε και την συγκατάθεση αυτό είναι το τελικό στάδιο, εκεί
τέλειωσε η ιστορία.Ενώπιον του Θεού , είμαστε αμαρτωλοί . Μπορεί για
τους άλλους ανθρώπους να είμαστε ευλαβείς ,να έχουμε σχήμα ευλαβείας και
να φαινόμαστε και με τα ρούχα μας και τα χτενίσματα μας σαν ευλαβείς
,αλλά τι γίνεται μέσα στο μυαλό μας ο Θεός το ξέρει και δεν μπορούμε να
τον κοροιδέψουμε , γιαυτό ακριβώς ήμουν σε ένα μοναστήρι πολύ αυστηρό.
Και ο Γέροντας μου , μου έλεγε:
''-Μην τολμήσεις να πλησιάσεις το Άγιο δισκοπότηρο αν έχεις δεχτεί σαρκικό λογισμό'' .Έρχεται
ο λογισμός ,τον διώχνεις είναι η προσβολη,ξανάερχεται τον
διώχνεις...είναι η πάλη.Όταν αρχίζεις να το σκέφτεσαι και να συζητάς
και φτάσεις στο σημείο να πεις ναι...τέλειωσε η ιστορία.''Ο εμβλέψας γυναικί'' λέει ο Χριστός, εκείνος που θα κοιτάξει γυναίκα και θα την επιθυμήσει ήδη ''μοίχευσε εν την καρδία αυτού'' ,
αν θα το κάνεις απ έξω ή όχι εξαρτάτε από εξωτερικούς παράγοντες , η
αμαρτία υπάρχει πια. Και την γεννάμε μετά.Δεν υπάρχει αμαρτία που κάνετε
εαν δεν έχετε συμφωνήσει πρώτα μέσα στο μυαλό σας να την κάνετε . Λίγα
είναι τα αμαρτήματα που κάνουμε από απροσεξία , τα πιο πολλά τα
σκεφτόμαστε ,συγκατατειθέμεθα και τα κάνουμε. Γιαυτό, μας έχουν δώσει οι
πατέρες σαν παντοδύναμο όπλο αυτή την προσευχή.Κύριε Ιησού Χριστέ
Ελέησε Με , και στα Μυστήρια της Εκκλησίας κύριε Ιησού Χριστέ ελέησε με,
ο διάβολος την δουλειά του , εμείς την δουλειά μας.
Είχε έρθει
ένας δαιμονισμένος εδώ πάνω στο όρος , ένα καλό παιδί και είχε πάει στο
κελί που είμαι τώρα εγώ .Δεν είμαι σε μοναστήρι, είμαι σε κελί σε σκήτη.
Σ αυτό το κελί ακριβώς που είχα πάει εγώ, είχε πάει αυτό το παιδί.
Είδαν οι πατέρες το πρόβλημα του . Αλλά απ την άλλη μεριά είδανε ότι
είναι και ευλαβέστατο παιδί , αγνοούσε πολλά πράγματα αλλά είχε φόβο
Θεού και τον κρατήσανε σαν δόκιμο. Τον κάνανε και μοναχό, γιατί ήταν
μεγάλος ήρωας.Και είχα την χαρά και λέω χαρά γιατί ήταν πραγματικά
ευλογία για μένα το ότι τον γνώρισα αυτό τον άνθρωπο. Και θαύμασα, με τη
προσοχή αγωνιζόταν ,γέρο τον γνώρισα εγώ .Όταν τον έπιανε το δαιμόνιο,
γινότανε χαμός , άλλη φορά θα σας πω για κείνον. Τώρα θα σας πω για ένα
περιστατικό που μου κανε εντύπωση και που δείχνει το αγωνιστικό τοιυ
φρόνημα. Πήγε μια μέρα εκεί σε ένα παπά και λέει ''παπά με μαθαίνεις και
μένα να κάνω αυτό το εργόχειρο;'' Και του λέει ο παπάς ''να σε μάθω.'' Ο
Πάπας σκάλιζε σφραγίδια , εκείνος έκανε ένα άλλο εργόχειρο που ήταν
δύσκολο βαρύ. Του έδειξα,μου λέει, πως θα χαράσσω το όνομα του Χριστού,
τα σύμβολα πάνω στο μαλακό ξύλο που μαλάκωσε επειδή το βράζανε. Και του
λέει, ''θα σκαλίζουμε το όνομα του Χριστού και θα το λέμε κιόλας.''
''Ναι πάπα μου.''Ε, κάθισε δεξιά μου εγώ κάθισα αριστερά του και
σκαλίζαμε.Ήτανε από τον Θεό, μου λέει, να καθίσω αριστερά του, αν είχα
κάτσει δεξιά ,δεν θα ζούσα τώρα . Εκεί που σκάλιζε και λέγαμε την ευχή,
''Κύριε ιησού Χριστέ ελέησε με'' , τον πιάνει το δαιμόνιο ,τινάζοντε τα
χέρια του σαν έμβολα , πετάγεται απ την μια μεριά η σφραγίδα ,από την
άλλη η φαλτσέτα με τέτοια δύναμη που καρφώθηκε σε ένα δέντρο και δεν
μπορούσε μετά να την βγάλει. Αν καθόμουνα δεξία του, μου λέει, θα με
είχε περάσει απ το στομάχι και θα χε βγει απ την πλάτη. Ανοίγει το στόμα
διάπλατα, και αρχίζει να ουρλιάζει από μέσα μια φωνή, η γλώσσα έμενε
ακίνητη , και να βγαίνει μια φωνή :
''Πάψε, πάψε,πάψε,γιατί λες αυτό το όνομα. Γιατί λες αυτό το όνομα.''
Σε άλλες περιπτώσεις όταν ήταν νύχτα και έβγαινε απ την αγρυπνία έξω να
προσευχηθεί και τον έπιανε η κρίση και άνοιγε το στόμα και φώναζε,
πηγαίνα οι πατέρες και τον εφέγανε με ένα φακο μέσα στο στόμα να δούμε
μην είναι εγαστρύμυθος και κουνιέται εδώ και μιλάει, όπως κάνουν κάποιοι
στο τσίρκο . Δεν κουνιόταν τίποτα.Η γλώσσα ακίνητη, οι μυς ακίνητοι και
η φωνή να βγαίνει από μέσα .
''Γιατί λες αυτό το όνομα.Σε πειράζω γω , γιατί με πειράζεις εσύ. Πάψε πανάθεμασε , πάμε, μην λες αυτό το όνομα.''
Εγώ
ελεγα Κυριε Ιησου Χριστέ Ελέησε μας κ.ο.κ. Μετά απο 4 -5 λεπτά υποχωρεί
η επίρρεια , εγώ ξανάρχιζα να σκαλίζω και τον κοίταζα με την άκρη του
ματιού να δω τι θα κάνει.Πάει αυτός ολο θυμό ,αρπάζει την σφραγίδα από
κάτω το ξύλο,πάει στο δέντρο ,παλεύει παλευεί ,χτυπάει, ξεκαρφώνει την
φαλτσέτα ,κάθετε δίπλα του και γυρνάει και του λέει.Αυτός την δουλειά του, εγώ την δουλειά μου.Κύριε Ιησού Χριστέ Ελέησε με.Πιανού θα περάσει ; Ο
διάολος την δουλειά του.Εγώ την δουλειά μου. Έτσι παλεύουμε. Έχουμε
μάθει να τα θέλουμε όλα στην τρεχάλα.Γιατί δεν με ακούει ο Θεός; Που ναι
ο Θεός;Μα σε ποιον προσεύχομαι;ΜΑ δεν υπάρχει Θεός;
Θα μάθουμε
να μην ζούμε την ζωή μας σαν βίντεοκλιπ , όλα γρήγορα και όλα τρέχοντας .
Θα μάθουμε να κάνουμε υπομονή , θα μάθουμε να προσευχόμαστε με προσοχή
και με προσευχή.Στο χέρι μας είναι να σωθούμε . Για σκεφτείται , εμείς
θέλουμε να σωθούμε , ο Θεός ο Πατήρ ο Υιός ,το Άγιο Πνεύμα , θέλουμε να
σωθούμε ,η Παναγία θέλει να σωθούμε ,οι άγγελοι θέλουν να σωθούμε , οι
Άγιοι θέλουν να σωθούμε ,μα είναι δυνατόν όλους , όλο το σύμπαν να το
νικήσει ένας , ο διάολος; Που δεν θέλει να σωθούμε. Είναι ένας εναντίον
όλων. Εϊναι δυνατόν να νικήσει;
Όχι.Λογικά πάμε για τον
παράδεισο, γιατί πάμε στο διάβολο ; Γιατί εμείς θέλουμε. Όπως δεν σε
υποχρεώνει ο Θεός , δεν σε αναγκάζει ο Θεός να σωθείς , μόνος σου θα
επιθυμήσεις τη σωτηρία σου αν θέλεις να σωθείς , ''ωστε θελει οπισω μου έλθειν'',έτσι δεν μπορεί και ο διάβολος να σε υποχρεώσει να χαθείς.''Ενεδρεύει πτωχόν εις το ελκύσε αυτόν''
,μόνο έτσι μπορεί να μας κερδίσει ο διάβολος.Με το να μας γοητεύσει ,
με το να μας ελκύσει, να μας τραβήξει για να πάμε μόνοι μα στον διάβολο.
Γιαυτό θα ξεκινάμε, και θα επιμένουμε, στον αγώνα.
Ξέρετε τι παθαίνουμε ,ξεκινάμε με ενθουσιασμό , κάτι μας διαβάζουν μας
αρέσει μια ομιλία ακούμε μας αρέσει, ανάβει φωτιά μέσα μας θα αγωνιστώ
θα σωθώ , αρχίζουμε την ευχή, την εξομολόγηση στον παπά Αρχίζουμε
μετάνοιες, αρχίζουμε διαβάσματα και σιγά-σιγά αρχίζουμε να
ξεφουσκώνουμε.Και σιγά σιγά αρχίζουμε να χαλαρώνουμε. Και μετά από λίγο,
τα έχουμε ξεχάσει όλα .Γιαυτό λένε οι Πατέρες, Καλύτερα μικρή εργασία
που διαρκεί ,παρά μεγάλη που διακόπτεται. Ο Διάβολος την δουλειά του,
εμείς την δουλειά μας. Δεν θα του περάσει. Είναι ένας εναντίον όλων.
Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με. Είναι μια προσευχή που κλείνει μέσα της
όλες τις προσευχές.Και πάντα μέσα στα Μυστήρια της Εκκλησίας.Δεν θα
απομακρυνόσαστε απ το πετραχείλη του Παπά.Δεν θα απομακρυνόσαστε από το
ράσο του παπά , ότι και να ναι ο παπάς, δεν θα σας μεταδόση την αγιότητα
του , την σωτηρία που θα του δώσει ο Χριστός θα σας μεταγγίσει, όσο
άγιος και να ναι ο Παπά μη νόμιζε ότι αν πάτε σε Άγιο Παπά θα αγιάσετε
και σεις, δεν είναι κολλητική η αγιότητα, αν ήταν έτσι θα πηγαίναμε όλοι
και θα κολλάγαμε δίπλα σε Αγίους, αλλά να ένας που έζησε στον μοναδικό
Άγιο επί της Γης , τον Χριστό και πήγε και κρεμάστηκε μετά.Ότι και να
ναι ο Παπάς, είναι καλός; Θα πάει στον παράδεισο. Είναι κακός, το
πετραχείλη που φόρεσε θα γίνει θηλιά που θα τον πνίξει, δική του
δουλειά, δεν μας ενδιαφέρει, δεν θα πεθάνουμε παρέα . Θα σωθούμε όμως αν
κοινωνήσουμε απ αυτόν τον Παπά. Θα σωθούμε όμως αν παντρευτούμε από
αυτόν τον παπά , αν βαπτιστούμε απ αυτόν τον παπά, μην κάνουμε τα απλά
πράγματα πολύπλοκα, ζείστε τα και θα καταλάβετε αν είναι έτσι .
Μην δεχόσαστε καν ούτε αυτά που σας λέω εγώ. Βάλτε στην πράξη αυτά που
σας φαίνονται λογικά , και στην πράξη θα δείτε αν ειναι έτσι ή όχι ,
στην πράξη θα δείτε αν έχει δύναμη αυτό το Κύριε ιησού Χριστέ ελέησε με ,
αν έχει δύναμη η προσευχή, στην πράξη θα δείτε τι σημαίνει εξομολόγηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου